mansues

mansues
mansŭēs, ŭis, and ētis, adj. [manussuesco], tamed, tame (ante- and post-class. for mansuetus, v. mansuesco fin. ): mansues pro mansueto, dixit Cato in epistola ad filium, Cato ap. Fest. p. 154 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 152, 125 Müll.: leonem facere mansuem, Varr. ap. Non. 483, 9 sq.:

mitis et mansues,

Gell. 5, 14, 21:

scio ferocissimos equos atque truces mansuetos et mansues factos,

App. M. 7, 23, p. 198, 8:

ursa mansues,

id. ib. 11, 7, p. 261, 1.—
II.
Trop., mild, soft, gentle: nunc si me matrem mansues misericordia capsit, Att. ap. Non. 483, 11 (Trag. Rel. v. 453 Rib.):

reddam ego te ex fera fame mansuetem,

Plaut. As. 1, 2, 19; cf. Plin. 8, 9, 9, § 27:

nequeone ego ted interdictis facere mansuetem meis?

Plaut. As. 3, 1, 1 Ussing.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Di indigetes — Ancient Roman religion Marcus Aurelius (head covered) sacrificing at the Temple of Jupiter …   Wikipedia

  • mansuefare — man·su·e·fà·re v.tr. 1. BU addomesticare, rendere mansueto un animale; ammaestrarlo, addestrarlo 2. LE estens., rendere mite, docile qcn.; rabbonirlo, calmarlo | placare la violenza di un sentimento, di una passione, ecc.: sì che il superbo cor… …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”